-
1 co godzina to nowina
погов. час о́т часу не ле́гче -
2 godzina
сущ.• время• сезон• час* * *часczas книжн. година (время)rocznica śmierci разг. година (годовщина со дня смерти)rok устар. поэт. година (год)* * *godzin|a♀ 1. час ♂;która \godzina? который час?, сколько времени?; о której \godzinaie? в котором часу?, когда?; о \godzinaie czwartej po południu в четыре часа дня; dochodzi \godzina dwunasta скоро двенадцать часов; z \godzinaę около часа; dobra (bita) \godzina битый час; za \godzinaę через час; przed \godzinaą, \godzinaę temu час тому назад; przez \godzinaę в течение часа; со \godzina ежечасно, каждый час; pięćdziesiąt kilometrów na \godzinaę пятьдесят километров в час; \godzinaу nadliczbowe сверхурочные часы; \godzinaу przyjęć часы приёма;
2. в знач, нареч. \godzinaami (целыми) часами;● \godzinaу szczytu часы пик; szara \godzina сумерки; \godzina odwetu (zapłaty) час возмездия (расплаты); \godzina policyjna комендантский час; czarna \godzina чёрный день; wybiła \godzina пробил час; żyć z \godzinay na \godzinaę жить сегодняшним днём; со \godzina to nowina погов. час от часу не легче
* * *ж1) час mktóra godzina? — кото́рый час?, ско́лько вре́мени?
o której godzinie? — в кото́ром часу?, когда́?
o godzinie czwartej po południu — в четы́ре часа́ дня
dochodzi godzina dwunasta — ско́ро двена́дцать часо́в
z godzinę — о́коло ча́са
za godzinę — че́рез час
przed godziną, godzinę temu — час тому́ наза́д
przez godzinę — в тече́ние ча́са
co godzina — ежеча́сно, ка́ждый час
pięćdziesiąt kilometrów na godzinę — пятьдеся́т киломе́тров в час
godziny nadliczbowe — сверхуро́чные часы́
godziny przyjęć — часы́ приёма
2) в знач. нареч. godzinami (це́лыми) часа́ми•- szara godzina
- godzina odwetu
- godzina zapłaty
- godzina policyjna
- czarna godzina
- wybiła godzina
- żyć z godziny na godzinę
- co godzina to nowina
См. также в других словарях:
godzina — ż IV, CMs. godzinanie; lm D. godzinain 1. «dwudziesta czwarta część doby, jednostka czasu składająca się z sześćdziesięciu minut (skrót: h)» Coś trwa godzinę, pół godziny, parę godzin. Godziny lecą, płyną, przemijają, wloką się. ∆ Godziny biurowe … Słownik języka polskiego
nowina — ż IV, CMs. nowinanie; lm D. nowinain 1. «nowa, nie znana, często niespodziewana wiadomość, wieść» Ciekawa, dobra, zła, miła, pomyślna, radosna, smutna, ważna, wielka nowina. Najświeższe nowiny dnia. Nowiny z szerokiego świata. Garść, lawina nowin … Słownik języka polskiego
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
to — I → ten II ndm 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym, wyróżniająca lub wzmacniająca wyrazy, którym towarzyszy, lub zdania i części zdania, w których jest użyta, wzmacniająca też inne partykuły i spójniki (np. i, bo, no, a, ano, tak)» Od kiedy… … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
